Haar ervaring in de zorg en haar groene vingers blijken een gouden combinatie voor de Dorpsakker in Winterswijk. Manja Schilperoord voelt zich thuis tussen de gezond en lokaal geteelde gewassen op het land en pakt graag aan samen met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en een groep vrijwilligers. Het is een plek waar je makkelijk aan komt waaien voor een praatje, wat werk of de nieuwe oogst voor mee naar huis.  

• Hoe voel jij je op dit moment?
  Geweldig. Werken bij de Dorpsakker in Winterswijk zie ik als een hele mooie kans. Eerst had ik mijn baan in de zorg, daar miste ik dat stukje groen. Vanaf dat moment ben ik me meer in groen gaan verdiepen, maar merkte ik dat ik ook de verbinding met mensen nodig heb. Ik wil mensenwerk en groenwerk heel graag combineren. Dat is gelukt.
  
• Wat is je belangrijkste eigenschap?
  Ik floreer op chaos. Er zijn mensen die hier komen en zeggen: “Wat een chaos, wat een karwei!” Bij dat soort uitspraken beginnen mijn ogen te twinkelen. Dingen die nog niet werken, nodigen mij uit om creatief te denken. Een oplossing te bedenken. Dat vind ik het allerleukst. Zodra het allemaal draait, ga ik me juist vervelen. Dat is denk ik mijn ondernemende stukje.  
•  Van wie heb je het meest geleerd?
  Hoewel zij heel anders is dan ik, heb ik het ‘duizend dingen tegelijk doen’ van mijn moeder. Alleen, wil je ‘duizend dingen tegelijk doen’ goed doen, dan heb je rust nodig. Die rust, die komt bij mijn vader vandaan. De combinatie van die twee komt me dagelijks van pas. Op het ene moment ben ik bijvoorbeeld met een groep mensen aan het werk op de akker. Er is een hoop dynamiek. Intussen beantwoord ik ook mails, bestel zaden en schrijf een overdracht. Noem het maar op. Wanneer iedereen weg is, ga ik niet gelijk door naar het volgende klusje. Dan loop ik eerst met mijn hond over het land, waardoor alle drukte zakt. Nog zoiets. Als er veel geagiteerde mensen zijn, gaan we juist samen lekker die energie stoppen in een stuk omspitten. Ik kanaliseer het dan naar iets positiefs. Zo zoek ik steeds die balans.  

• Wat kan je nog leren?
  Waar ik nog wat ik kan leren. Is het verwerken wat ik doe. Op papier. Of digitaal. De hele akker zit in mijn hoofd, maar ik moet het ook inzichtelijk maken. Ik vind dat het minst leuke stukje. Terwijl ik het wel heel leuk vind als uiteindelijk inzichtelijk is wat we hebben gedaan, aan het doen zijn en nog gaan doen. Maar goed, zodra de herfst intreedt, heeft het land minder zorg nodig en heb ik de tijd om alle administratie bij te werken.
• Wat vind jij de beste uitvinding ooit gemaakt?
  Het teeltplan! Een planning voor het hele jaar. Per week, per gewasgroep en zelfs per soort geef je aan wat je gaat zaaien en wanneer je kunt gaan oogsten. Pak je het schema erbij, dan zie je precies wat je wanneer en op welke plek te doen staat. Het maakt het inzichtelijk op een makkelijke manier.
• Wat maakt jou het meest gelukkig?
  Ik ben het gelukkigst, wanneer ik in verbinding ben. Met de mensen om me heen, de natuur, de dieren, planten. Iemand die mensen graag in hun kracht zet, opdat ze kunnen bloeien.  

• Wat is je grootste angst?
  Eerlijk gezegd, voel ik geen angst. De angst zou logischerwijs ‘uit verbinding zijn’ zijn, maar ik kan ook heel goed op mezelf zijn. Bovendien voel ik me zelfs dan verbonden. Wacht, als kind heb ik me weleens angstig gevoeld. Diep water, dat was niets voor mij. Nu is dat echter niet meer zo.  

• Waar zou je willen wonen?
  Ik zou mijn Bilthovense flat, waar ik woon samen met mijn 24-jarige zoon, graag om willen ruilen voor een boerderijtje in Winterswijk. Met een stukje land en niet helemaal achteraf. Dat zou fantastisch zijn. Het is hier veel groener en ruimer dan daar. Daar houd ik van en vind ik mijn thuis.
• Wat wens je de Achterhoek (of wereld) toe?
  Ik wens de Achterhoek groen toe! Het is ruimer en groener dan bijvoorbeeld in Bilthoven. Maar toch. De bevolking blijft groeien en we blijven bouwen in Nederland. Op een gegeven moment is het volgebouwd. Ik wil graag bijdragen aan het behouden van al het mooie groen. De Dorpsakker is een helpend handje. Hopelijk verspreidt het initiatief zich en zijn er meer groene anpakkers, zodat we samen een toekomst vol natuur tegemoet gaan.
• Wat is je favoriete woord?
  Verwondering. In de verwondering zit de inspiratie, het beleven en het nieuwe. Als je je elke dag weer kan verwonderen, dan brengt elke dag je iets.