Liesette Hensen, Monique Caerteling en hun team staan alle dagen van de week klaar in de Doetinchemse eetwinkel die lokaal en lekker eten makkelijk maakt. Van Mien, voor lokale delicatessen én voor je smakelijke uitjes. Mien’s Liesette is medeoprichtster en vertelt haar eigen verhaal.  

• Hoe voel jij je op dit moment? 
  Energiek. Dit heeft alles te maken met de wisseling van de zomer naar dit najaar. Een nieuw seizoen vraagt om andere energie en andere activiteiten. Altijd leuk om dan te prakkeseren over wat het bedrijf nu nodig heeft, wat wij nu nodig hebben.Thuis vindt deze omschakeling begin september plaats. Dan gaan de kinderen weer naar school. In de vakantie die daaraan voorafgaat, praten we met z’n viertjes over waar we ons op willen gaan focussen. Voor de kinderen gaat dit onder andere over voetbal, dansles, musical-les en paardrijden. Wat gaat het worden?  

• Wat is je favoriete bezigheid?
  Paardrijden doe ik graag. Vroeger veel, nu af en toe. Hetzelfde geldt voor koken. Koken en samen eten verbindt. En is lekker. Daarom dacht ik: wat ben ik voor een moeder, als ik niet doe waar mijn hart ligt? Met Van Mien laat ik zien dat je mag staan voor wie je bent en wat je leuk en belangrijk vindt. Verder ontspan ik met een heerlijk boek. Even helemaal afsluiten van de wereld. En voor de actieve ontspanning vind je me op de padelbaan. Op mijn vrije dag probeer ik -hoewel werk er soms stiekem tussendoor komt- bewust te kiezen voor één van deze dingen. Of, helemaal niets. Niksen is ook essentieel. Het stimuleert je creativiteit en laadt op voor een volgende dag hollen en opstaan in de horeca.  

• Waar ben je trots op?
  Op mijn kinderen, maar dat klinkt wel wat cliché. Dus, nog iets waar ik trots op ben. Ik ben er trots op dat we het net even anders doen met van Mien en dat dat aanslaat. Bij gasten die zich enorm welkom voelen bij ons, maar ook doordat we een aantal medewerkers hebben die net even anders zijn dan anders -zoals twee vluchtelingen- en zich bij ons op hun plek voelen. Samen met Monique en het team maken we ons har voor lokaal eten, omdat wij denken dat het belangrijk, lekker én nodig is.  

• Van wie heb je het meest geleerd? 
  Mijn ouders. Ik heb de mazzel om uit een ondernemersfamilie te komen. Daardoor word je niet teruggefloten vanuit angsten met welbekende zinnen als ‘kijk uit’. Nee, je wordt juist aangemoedigd door een vader die bijvoorbeeld zegt: ‘Geld is maar geld. Ondernemen is meer dan geld. Er zit een stuk van je persoonlijkheid in.’ Dat ondersteunt me in wat ik nu doe.  

• Hoe motiveer jij jezelf?
  Ik ben gewoon nooit niet gemotiveerd. Wat wel helpt is om af en toe uit je werkbubbel te stappen. Met andere ogen naar je eigen bedrijf te kijken. Door andere horecagelegenheden te bezoeken, masterclasses te volgen en meer. Tijdens werk kijk je met name naar de dingen die niet lopen en ben je bezig met verbeteren, innoveren, ontwikkelen. Als je er van afstand naar kijkt, dan zie je juist: ‘Wow, wat gaaf wat we hier eigenlijk hebben opgebouwd samen!’   

• Welk beroep, anders dan je doet, zou je willen doen? 
  Architect, zoals mijn vader. Als architect mag je ontwerpen en bouwen. Bovendien is het magische van dit vak dat je in jouw eigen uitgewerkte fantasie kan lopen. Het geeft je een enorme creatieve uitlaatklep. Vanwege mijn nieuwsgierigheid lijkt journaliste zijn me ook leuk. Wat maakt dat mensen doen wat ze doen, wat beweegt ze?  

• Waarom houd je van de Achterhoek? 
  Er is heel veel lef in de Achterhoek. Zeker als ik kijk naar de lokale producenten waar we mee samenwerken. Ze zijn allemaal heerlijk eigenzinnig. Dit, naast het prachtige groene coulisselandschap, is wat het hier zo mooi maakt.    

• Wat wens je de Achterhoek toe? 
  Nog meer divers groen. En, meer noaberschap. Dit is er al, maar het zou mooi zijn als we dit vasthouden en mogelijk verbreden. Dat we samen voorzienend worden. Dat we als trotse foodregio achter onze eigen bijzondere producten staan en daarvoor op de bühne gaan staan.   

• Wat zijn je eigen dromen? 
  Het openen van een paar meer Van Mien’s en het groot maken van de Naoberkrat, een Achterhoekse maaltijdkrat. Dat op zakelijk vlak. Kijk ik naar mezelf, dan is het een droom om over vijf jaar een eigen paard te hebben. We wonen vlakbij het bos. Hoe gaaf zou het zijn om een paar keer per week te paard het bos in te gaan?

• Tip voor de anpakker?
  Durf keuzes te maken en ga daarmee staan voor wie je bent. ‘Kill your darlings’ en ‘less is more’ zorgt voor scherpte. Ik denk dat je, alleen door keuzes te maken, goed uit de verf kan komen.